lektory on-line

Faraon - Strona 302

platynie, srebrze i klejnotach. Ile to wynosi?
- To już od dziesięciu lat naruszone i wydane...
- Na co?... komu?..
- Na potrzeby dworu - odpowiedział skarbnik - na podarunki dla nomarchów i świątyń...
- Dwór miał dochody z płynących podatków, a czyliż podarunki mogły wyczerpać skarbiec
mojego ojca?...
- Oziris-Ramzes, ojciec waszej świątobliwości, był hojny pan i składał wielkie ofiary...
- Niby... jak wielkie?... Chcę o tym raz dowiedzieć się... - mówił niecierpliwie faraon.
- Dokładne rachunki są w archiwach, ja pamiętam tylko liczby ogólne...
- Mów!...
- Na przykład świątyniom - odparł wahając się skarbnik - dał Oziris-Ramzes w ciągu
szczęśliwego panowania około stu miast, ze sto dwadzieścia okrętów, dwa miliony sztuk
bydła, dwa miliony worów zboża, sto dwadzieścia tysięcy koni, ośmdziesiąt tysięcy
niewolników, piwa i wina ze dwieście tysięcy beczek, ze trzy miliony sztuk chlebów, ze
trzydzieści tysięcy szat, ze trzysta tysięcy kruż miodu, oliwy i kadzideł... A prócz tego
tysiąc talentów złota, trzy tysiące srebra, dziesięć tysięcy lanego brązu, pięćset
talentów ciemnego brązu, sześć milionów kwiecistych wieńców, tysiąc dwieście posągów
boskich i ze trzysta tysięcy sztuk drogich kamieni... Innych liczb na razie nie pamiętam,
ale wszystko to jest zapisane...
Faraon ze śmiechem podniósł ręce do góry, a po chwili wpadł w gniew i uderzając pięścią w
stół zawołał:
- Niesłychana rzecz, ażeby garstka kapłanów zużyła tyle piwa, chleba, wieńców i szat
mając własne dochody!... Ogromne dochody, które kilkaset razy przewyższają potrzeby tych
świętych...
- Wasza świątobliwość raczył zapomnieć, że kapłani wspierają dziesiątki tysięcy ubogich,
leczą tyluż chorych i utrzymują kilkanaście pułków na koszt świątyń.
- Na co im pułki?... Przecież faraonowie korzystają z nich tylko w czasie wojny. Co się
tyczy chorych, prawie każdy płaci za siebie albo odrabia, co winien świątyni za kuracją.
A ubodzy?... Wszakże oni pracują na świątynie; noszą bogom wodę, przyjmują udział w
uroczystościach, a przede wszystkim - należą do robienia cudów. Oni to pod bramami
świątyń odzyskują rozum, wzrok i słuch, im leczą się rany, ich nogi i ręce odzyskują
władzę, a lud patrząc na podobne dziwowiska tym żarliwiej modli się i hojniejsze składa
ofiary bogom...
Ubodzy są jakby wołami i owcami świątyń; przynoszą im czysty zysk...
- Toteż - ośmielił się wtrącić skarbnik - kapłani nie wydają wszystkich ofiar, ale je
zgromadzają i powiększają fundusz...
- Na co?
- Na jakąś nagłą potrzebę państwa...
- Któż widział ten fundusz?
Nasi Partnerzy/Sponsorzy: Wartościowe Virtualmedia strony internetowe, Portal farmeceutyczny najlepszy i polecany portal farmaceutyczny,
Opinie o ośrodkach nauki jazy www.naukaprawojazdy.pl, Sprawdzony email marketing, Alfabud, Najlepsze okna drewniane Warszawa w Warszawie.

Valid XHTML 1.0 Transitional