lektory on-line

Kordian - Juliusz SÅ‚owacki - Strona 23

KORDIAN
O! dla mnie za rano
Na bladą gwiazdę wspomnień!…
LAURA
Gdzież gwiazda Kordiana?
/ Kordian wznosi oczy na twarz Laury i odwraca siÄ™ /
Jak siÄ™ nazywa?
KORDIAN
Przyszłość.
LAURA
/ z uśmiechem /
W której stronie nieba?
KORDIAN
O! nie wiem! nie wiem — jest to gwiazda obłąkana,
Co dnia ją trzeba tracić, co dnia szukać trzeba…
LAURA
Kordian ma piękną przyszłość, talenta, zdolności…
KORDIAN
Tak, gdy mię spalą męczarnie,
To będę świecił ludziom próchnem moich kości.
Talenta są to w ręku szalonych latarnie,
Ze światłem idą prosto topić się do rzeki.
Lepiej światło zagasić i zamknąć powieki,
Albo kupić rozsądku, zimnych wyobrażeń,
Zapłacić za ten towar całym skarbem marzeń…
LAURA
Jaki dziÅ› Kordian gorzki?
/ Usiada na ławce darniowej — Kordian u nóg jej się kładzie i mówi patrząc na niebo /
KORDIAN
Czarowna natura!
Jak koń Apokalipsy szara leci chmura,
Jesiennym gnana wiatrem; a w chmurze myśl gromu,
Omdlała zimnem, iskry wydobyć nie może;
Więc co ma w łonie gniewu, nie powie nikomu?
I przepłynie nad światem… Z gromem myśli złożę,
Niechaj płyną nad światem zimne i bez głosu…
/ zrywa kwiat — i obraca się z uśmiechem do Laury /
Pani, weź tę gałązkę purpurową wrzosu,
Ale jej nie otrząsaj ze szronu brylanta…
Nasi Partnerzy/Sponsorzy: Wartościowe Virtualmedia strony internetowe, Portal farmeceutyczny najlepszy i polecany portal farmaceutyczny,
Opinie o ośrodkach nauki jazy www.naukaprawojazdy.pl, Sprawdzony email marketing, Alfabud, Najlepsze okna drewniane Warszawa w Warszawie.

Valid XHTML 1.0 Transitional